رفرم سياسي در ايران: واقعيت يا سراب؟

توضیحات

دسته: مقالات

بازدید: 1737

رفرم سياسي  در ايران: واقعيت يا سراب؟

بقلم حسين يعقوبي

از زمان تاسيس ” جمهوري اسلامي”  در ايران  و اتفاقاتي كه  در رابطه با آن  در سطح  منطقه  منطقه يي  يا بين المللي  مي باشد هميشه  تحولات سياسي  در اين كشور  در كانون توجهات  بين المللي  قرار داشته است.  بر اساس  وضعيت  فرهنگي و سياسي  كشور  ايران حتي در زمان جنگ سرد  نيز براي كشورهاي غربي   مورد توجه زياد بوده است.

در زمان  قدرت گيري ملاها در ايران  آيت الله خميني ” صادرات  انقلاب  اسلامي  ” را بعنوان  خط مشي  سياستش  قرار داد.  اين سياست  بعنوان يك زمينه  تنش  در  خاور ميانه و خاور نزديك   اختلافات زيادي  را بوجود آورد  كه تا امروز ادامه داشته است.  جنگ خونبار 8 ساله  ايران و عراق  نيز  تحت تاثير  همين دكترين  خميني  قرار داشت.

براي اينكه بتوان تحولات ايران را بصورت واقعي  تجزيه  تحليل كرد  بايد  ساختار  سياسي  جمهوري اسلامي  را مورد  بررسي قرار داد.  سپس آدم مي تواند  تحولات سياسي  و  ” انتخابات  جديد رياست جمهوري”  در ايران را بهتر درك كند.

سيستم  سياسي  در ايران  در پايه پاراگراف 5 قانون اساسي  بر پايه اصول  ولايت فقيه قرار دارد كه بر حاكميت روحانيون قرار دارد.  زير بناي  سياسي و قانوني  اين دولت با صطلاح اسلامي بر پايه  اختيارات داده شده مردمي نيست  بلكه  بر اساس  قدرت  بالاترين  رهبر مذهبي  مي باشد. اين در عمل  يعني  اينكه رهبر مذهبي ( ولايت فقيه)  اين اختيارات را دارد   كه  به عنوان حاكم مطلق  مذهبي  بر تمامي ارگانهاي  اصلي   سيستم سياسي  حاكم باشد و آنها را زير  كنترل خود داشته باشد.  بر اين اساس نيز دوستان و دشمنان  رژيم طبقه بندي مي شوند. در  تاريخ 7 سپتامبر 1979 خميني  هشدار داد:  دشمنان  ولايت فقيه  در واقعيت  دشمنان  اسلام مي باشند”.

با اين  زير ساخت   در تاريخ 14 ژوئن  در ايران  چيزي كه اتفاق افتاد بر اساس  تعاريف  و فرمها شناخته شده  چيزي ديگري از انتخابات آزاد و مشروع  بود.  رقابت  بين 8  كانديدايي بود كه وابستگي قلبي و  عملي آنها  به ولايت فقيه  قبل از آن توسط  شوراي نگهبان  مورد تائيد  قرار گرفته بود و اين به هيچ وجه  بر  خواست  مردم ايران  منطبق نبوده است.

ولي  نداشتن  مشروعيت  نبايد اهميت آنرا بپوشاند.  چرا كه اين يك امر مهمي  محسوب مي شود  چرا كه وضعيت سياسي  بسيار عليه ولايت فقيه  پيش رفت .  تحولات سياسي  در ايران بعد از اين  انتخابات  سرعت بيشتري  خواهد گرفت  و خارج از اين دعواهاي  ميان ملاها كه  آنها خواهان به عقب انداختن آن مي باشند  بايستي در يك محدوده زماني   حل و فصل شوند.

پيام اصلي اين  انتخابات نمايشي  بر خلاف عقيده رايج  پيروزي  روحاني نبود بلكه شكست واضح  رهبر مذهبي  علي  خامنه يي  بود.  يك شكست  كه نتيجه  نارضايتي  مردم  از شرايط  فعلي  و خواسته شان  جهت تغيير  رژيم  از طرف ديگر و  افزايش جنگ دروني  در ميان رژيم بود. اين دو فاكتور بسيار مهم  كه تحولات  سياسي  در ايران را  تحت تاثير  قرارمي دهد.

روحاني  و چالشهاي موجود رژيم ملاها

رژيم ملاها در ايران  در حال حاضر  با 3 چالش  درگير است.

انفجار  شرايط  سياسي  كه نتيجه سه دهه سركوبي  انسانها  در ايران  محسوب مي شود. از 30 سال است  كه هر خواسته يي  براي  آزادي  خفه مي شود.  در اين زمينه رژيم ملاها يك بيلان  فاجعه آميز دارند.

شكست هاي سياسي   در سياست خارجي و ايزولاسيون  منطقه يي. ” صدور انقلاب  اسلامي ايران”  كه يك تكيه گاه رژيم محسوب مي شود  بصورت مكرر توسط مردم منطقه  رد شده است. تنها متحد  رژيم  رژيم ملاها  ديكتاتور سوريه  است كه خودش  روي پاي لرزان قرار دارد.

 برنامه اتمي  و  پايان زمان بازي با زمان.  جامعه بين المللي   مشخص كرده است كه  يك برنامه  اتمي  رژيم يك تهديد منطقه يي  و جهاني محسوب مي شود.

 در همه اين موضوعات  مثل اتم  حسن روحاني چيزي براي گفتن ندارد اگر هم بخواهد  او نقشي ندارد مثل يك برنامه ريز  ميز صبحانه ( بي مصرف است) بيش نيست،